Paulina Sztabińska
W II połowie XX w. artyści zaczęli poszukiwać związków między geometrią a przyrodą. Ważną rolę odgrywa tu twórczość artystów polskich. Autorka analizuje główne dążenia wybranych twórców polskich, zmierzające do pogodzenia geometrii z naturą, biorąc pod uwagę przestrzeń, światło i przypadek. Omawia je, odwołując się do dokonań m.in. Henryka Stażewskiego, Kajetana Sosnowskiego, Stefana Gierowskiego, Wojciecha Fangora, Antoniego Mikołajczyka, Ryszarda Winiarskiego, Jana Berdyszaka.
